تفسیر روایی قرآن

دیدن نور اهل بیت علیهم السلام توسط حضرت ابراهیم علیه السلام در هنگام خلقت

قطب الدین کیدری قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:

روایت کرد سید الاجل الحمد المتقى شهاب الدين محمد بن السيد الامام الاجل تاج الدین الکبکی از خواجه امام رشید الدین عبد الجلیل به اسناد متصل از محمد بن سنان از مفضل بن عمر از ابی حنیفه نعمان از عبد الله بن اوفی از رسول صلی الله علیه و آله که گفت: چون خدای، ابراهیم علیه السلام را بیافرید از بصر وی کشف کرد، به جانب عرش نگریست نوری دید؛ گفت: الهی و سیدی، این نور چیست؟ ندا آمد که یا ابراهیم، آن نور محمد (صلی الله علیه و آله) است؛ صفوت برگزیده من. گفت: الهی و سیدی، از جانب آن نور، نور دیگری می‌بینم. گفت: آن نور علی (علیه السلام) است. گفت: الهی و سیدی، از جانب آن نور، نور دیگری می‌بینم نزدیک بدان دو نور. ندا آمد که: یا ابراهیم، آن نور فاطمه (علیها السلام) است که نزدیک پدر و شوهر، دوستان خود را از آتش جدا کند چنانکه مادر فرزند را از شیر جدا کند و آن را فطم گویند. گفت: الهی و سیدی، دو نور دیگر می‌بینم نزدیک آن سه نور. گفت: یا ابراهیم، آن دو نور حسن و حسین (علیهما السلام) است که به پدر و مادر و جد نزدیک‌اند. گفت: الهی و سیدی، نه نور دیگر می‌بینم گرد آن پنج نور درگرفته. گفت:‌‌‌ای ابراهیم اینان امامان‌اند از فرزندان ایشان. گفت: الهی و سیدی، ایشان را چه خوانند و به چه معروف باشند؟ ندا آمد که: یا ابراهیم، اول ایشان علی بن حسین است و محمد بن على و و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن على و على بن محمد و الحسن ابن على و المهدى من ولدهم. (سلام الله علیهم اجمعین) گفت: الهی و سیدی، نورهای بسیار می‌بینم که عدد آن برنتوان شمرد. ندا آمد که یا ابراهیم ایشان شیعه آن جماعت‌اند و دوست‌داران ایشان. گفت: الهی و سیدی، شیعه و محبان ایشان را به چه چیز بشناسند؟ گفت؛ به پنجاه و یک رکعت نماز و انگشتری در انگشت راست داشتن و بسم الله الرحمن الرحيم به آواز بلند خواندن و قنوت خواندن پیش از رکوع و سجده شکر کردن. گفت: الهی مرا از شیعه و محبان ایشان گردان. پس حق تعالی در قرآن مجید فرستاد و نص صریح این است: «و‌‌ان‌من شیعته لابراهيم اذا جاء ربه بقلب سليم». (و ابراهیم از شیعیان او (امیر المومنین علیه السلام) بود که با قلبی پاک به پیشگاه پروردگارش آمد؛ سوره صافات، آیه ۹۲-۸۳)

بهجة المباهج فی تلخیص مباهج المهج فی مناهج الحجج، تالیف قطب الدین کیدری، تلخیص از حسن بن حسین شیعی سبزواری، صفحه ۲۸۱-۲۸۲، چاپ انتشارات منشور سمیر